برای بازچرخانی و استحصال از پساب تصفیه خانه‌های فاضلاب صنعتی و بهداشتی، باید چندین پارامتر فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی آنالیز شوند تا کیفیت پساب تعیین گردد. در ادامه پارامترهایی که باید اندازه‌گیری شوند و حدود مقادیر آن‌ها قبل و بعد از تصفیه آورده شده است:
۱. مواد جامد معلق (TSS – Total Suspended Solids)
- قبل از تصفیه: این مقدار بسته به نوع فاضلاب می‌تواند بین ۵۰۰ تا ۲۰۰۰ میلی‌گرم در لیتر (mg/L) باشد.
- بعد از تصفیه: باید به کمتر از ۳۰ میلی‌گرم در لیتر برسد.
۲. مواد حل‌شده در آب (TDS – Total Dissolved Solids)
- قبل از تصفیه: این مقدار بسته به منابع فاضلاب می‌تواند متغیر باشد، ولی معمولاً بین ۱۰۰۰ تا ۳۰۰۰ میلی‌گرم در لیتر است.
- بعد از تصفیه: میزان TDS پس از تصفیه به طور عمده بستگی به نوع فناوری مورد استفاده برای تصفیه دارد، ولی به طور کلی باید به کمتر از ۱۰۰۰ میلی‌گرم در لیتر برسد.
۳. COD (Chemical Oxygen Demand)
- قبل از تصفیه: مقدار COD معمولاً بین ۳۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی‌گرم در لیتر است.
- بعد از تصفیه: باید به کمتر از ۵۰ میلی‌گرم در لیتر برسد.
۴. BOD (Biochemical Oxygen Demand)
- قبل از تصفیه: مقدار BOD قبل از تصفیه معمولاً بین ۲۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌گرم در لیتر است.
- بعد از تصفیه: باید به کمتر از ۳۰ میلی‌گرم در لیتر برسد.
۵. pH
- قبل از تصفیه: pH می‌تواند بسته به نوع فاضلاب بین ۴ تا ۱۲ باشد.
- بعد از تصفیه: معمولاً pH باید در محدوده ۶ تا ۹ باشد.
۶. کلر آزاد (Free Chlorine)
- قبل از تصفیه: این مقدار معمولاً در فاضلاب‌های صنعتی وجود ندارد.
- بعد از تصفیه: مقدار کلر آزاد معمولاً باید صفر یا بسیار نزدیک به صفر باشد.
۷. آمونیاک (NH₃)
- قبل از تصفیه: میزان آمونیاک معمولاً بین ۱۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم در لیتر است.
- بعد از تصفیه: این مقدار باید به کمتر از ۵ میلی‌گرم در لیتر برسد.
۸. فسفر (PO₄³⁻)
- قبل از تصفیه: میزان فسفر معمولاً بین ۱۰ تا ۵۰ میلی‌گرم در لیتر است.
- بعد از تصفیه: باید به کمتر از ۱ میلی‌گرم در لیتر برسد.
۹. آلودگی‌های میکروبی (مثل کلiformها)
- قبل از تصفیه: سطح آلودگی‌های میکروبی ممکن است بسیار بالا باشد.
- بعد از تصفیه: باید تعداد کلiformها به کمتر از ۱۰۰ کلنی در ۱۰۰ میلی‌لیتر برسد.
۱۰. دما
- قبل از تصفیه: دمای فاضلاب می‌تواند بسته به منبع متغیر باشد، اما معمولاً بین ۱۰ تا ۴۰ درجه سانتی‌گراد است.
- بعد از تصفیه: دما باید در محدوده دمای محیط باشد (حدود ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد).
۱۱. فلزات سنگین (مثل سرب، روی، کادمیوم و غیره)
- قبل از تصفیه: این مقادیر ممکن است در فاضلاب‌های صنعتی به ویژه فاضلاب‌های شیمیایی بالا باشد.
- بعد از تصفیه: باید مقادیر فلزات سنگین به حداقل برسد (به طور کلی باید کمتر از حد مجاز باشد).
۱۲. حلال‌های آلی
- قبل از تصفیه: بسته به نوع صنعت، این مقادیر می‌توانند بالا باشند.
- بعد از تصفیه: حلال‌های آلی باید به حداقل برسند یا به طور کامل حذف شوند.
نتیجه‌گیری
پس از تصفیه، بسته به نوع تکنولوژی و فرآیندهای مورد استفاده، این مقادیر به طور معمول باید به حداقل برسند تا پساب بتواند برای استفاده مجدد (بازچرخانی) مناسب باشد. اگر از روش‌های پیشرفته تصفیه مانند اسمز معکوس، فیلتراسیون غشایی، یا فرآیندهای فتوکاتالیستی استفاده شود، کیفیت پساب به طور قابل توجهی بهبود خواهد یافت.
